ای کاش در دین مقدس اسلام، آنان که ادعای تسلیم شدن به تو دارند،میفهمیدند عظمت اسلام با شکوه را،میفهمیدند که اسلام آوردن و تسلیم شدن به فرمان حضرت حق،فراموش کردن ُبعد حیوان بودن است،نه پوششی برای مستور کردن، حیوان بودن و حیوانی زیستن خود؛ اسلام صداقت است،نه اینکه وسیله ای برای سوء استفاده کردن از دیگران،اسلام حب حسین است،حسینی که همه دار و ندار و هست ونیستش را در راه معشوقش،خدایش، معبود و مقصودش قربانی کرد،مگر میشود از اسلام  و حسین دم زد ، برای حسین قربانی کرد و مسلمانی را از هست ونیست ساقط کرد،مگر میشود بر حسین اشک ریخت وسوگواری کرد،انگاه اشک مسلمانی را بر پهنای صورتش،به ناحق جاری ساخت،شاید آن مسلمان مردی باشد،که وحشیگری ایشان،بغضی سنگین در گلویش بنشاند و راه بر حیاتش ببندد،آنگاه آن قربانی ِ به نام حسین را میشود، در حکم دریدن یک حیوان توسط حیوان وحشی و بی رحم و کثیفی تصور کرد ،که به بدترین شیوه ممکنه طعمه خود را میدرد،تکه تکه میکند و میبلعد وبه دیگران میخوراند! چقدر فراوانند این بی صفتان پستِ دون مایه وحقیر،اما مردم دار و موجه! یاد نوشته هایی بخیر که از جاهلیت برایمان میخوانند،جاهلیت،شناسه دورانشان بود و هیچ هرجی برآنها وراد نیست،اما این جماعت اسلام آورده مسلمان،چه توجیهی خواهند داشت؟داغ ننگ آخرت بر پیشانیشان،که دراین دنیا اینقدر مکیده اند و بزرگ شده اند که فقط میشود به خدا از شرشان پناه برد وبس!فقط میشود نفرینشان کرد،نه محکمه عدلی برایشان برپا میشود و نه حاکم عادلی وجود دارد،به کجا پناه بریم؟فقط به خدای بزرگ و کریم،که چاره ای نداریم جز این..........

بس است، بس است، بس،در این دار و دیار نباید ناگفته،گفت که پاداش خواهد داشت این گفتنها.

 خدایا،به تو پناه میبریم و بس؛که هیچ پناه گاهی نمیشناسیم غیر از درگاه مقدست.سالی گذشت و سالی دیگر آغاز میشود،اما ای کاش فقط به فکر خوش بودن و خوشگذرانی نبودیم ،ای کاش قراردادی بودن اینهمه مناسبت بر ما آشکار میشدو ذره ای به خود می آمدیم و درک میکردیم کردارهامان را.ای کاش خود را به خدا نزدیک میساختیم و آنچنان که شایسته و بایسته است او را می دیدیم،ای کاش بر عهد روز الست،استوار میماندیم و خدایمان را لبیک میگفتیم،گرد خدایگان ساختگی و نامانوسی که برایمان ساخته اند،نمی گشتیم،ای کاش پوچی این دنیای پست را میدیدیم واز خدای نوظهور پول و ثروت،فاصله میگرفتیم؛ای کاش.....ای کاش........

ای خدای حسین رشید و دلاور،حسینی که شجاعت را جلوه ای دگر داد،حسینی که کشتی نجات شد و دریایی از معرفت.... ای خدای زینب صبور،زینبی که پیامبر درد رنج همه عالم است،اما کوه صبر و استقامت و وفاداری به تو..... ای خدای عباس دلاور،علمدار همه آرمانهای حسین و قیام حسین بر ظالم زمانه خویش،عباسی که همه تاریخ بر مقامش در دلاوری غبطه میخورد......به داد تشنه گان هدایت و معرفت برس؛ وکام عطشانشان را از معرفت الهی سیراب کن.

نویسنده :پورارمزد