به نام خدای مستضعفان
در دل نیشتری پر درد،از کسانی دارم که رخ در چهره ای زیبا دارند،لیک زیر چهره زیبایشان تحفه ای زشت میپرورند که در دیار آشنایی نمیگنجد!!! موجه مینمایند،اما از هر............ .
احساسی غریب دارم ،لیک در این زمین و زمانه بسیار آشناست،چرا که از ثمره های پلید همین زمانه است که همه ارزشها به ضد ارزش،حرمتها به بی حرمتی،ادب به بی ادبی.......... بدل شده اند!!! لابد ثمره تکنولوژی همین است!!! لعنت به این تکنولوژی و پیشرفت،بدون فرهنگ صحیح استفاده از آن، که میوه ناشایستش پسرفت در ادب و آداب قدیم و معمول سرزمینمان ایران است!!!بی حرمتی ،بی ادبی ،ناشکیبایی ،تحقیر دیگران،دست نیازمند را بریدن به عوض دستگیری ،فکر قوت خود بودن،خودخواهی،عدم تعهد در برابر دیگران و....هزاران صفت زشت اخلاقی دیگر بهترین تحفه های این روزهای جامعه مان است!!! آفرین براین روزگار که هر روز دریغ و درد و حسرتمان بلند است بر دیروز!!! ومتاسفانه انکارهمه این مسایل!!! بر این باورم که نتوانسته ایم از تکنولوژی و جامعه صنعتی به صورت صحیح استفاده کنیم،و این داستان چقدرزشت وناپسند است؛وصد البته متاسفم که تکنولوژی را هم نمیدانیم!!!تحصیلکرده این مملکت باید اهل دور اندیشی و دانایی باشد،در حالی که این جوان را در پتویی،با پری پر راز و رمز والدینش پرورده اند،با خون دل ،واو هیچ نمیداند............حال به او میگویند:برو و مستقل باش!!!او میرود که مستقل شود و وا مصیبتا بر حال جامعه ای که ایشان تازه در آن مشق مستقل بودن میکند!!!
امروز دانشگاه هایمان که باید مهد علم و ادب باشد(با هم تعارف نکنیم وآنگاه انکار واقعیات ).........والدین که هر روز و شب هزاران هزار بار به درگاه حضرت حق التماس و لابه میکنند که،فرزند دلبندشان گرفتار .............نشود!!!از طرفی اکثر دانشگاهامان متاسفانه بدلیل بی کیفیت شدنشان،به مدارسی بدل شده اند که فقط مشق شب نمیگویند!!! و ما افتخار میکنیم که همه جوانان مملکتمان دارای تحصیلات عالیه هستند و هفته ای یک ساعت کار میکنند!!!
در ایام قدیم مرسوم بود که کوچکترها به بزرگتر ها ادب کنند و امروز برعکس شده است،این بزرگترها هستند که باید به کوچکترها کرنش کرده و از ایشان خوف داشته باشند،که مبادا در اثر بی احترامی به ساحت نامیمون ایشان،کاری ناشایست و یا غیر معقول از ایشان سر بزند!!! و اینچنین کوچکتر ها بر بزرگان امیر باشند!!!!
دوستی ها ورفاقت ها بر پایه منفعت ها صورت میگیرد و وای از آن روزی که منافع فرد در خطر باشد!!!دیگر رفیق که سهل است، برادر نیز برادرش را نمی شناسد!!!منفعت و منافع چه کلمه زشتی شده است در زمانه امان!!!فقط در خود خواهی هامان خلاصه میشود و بس!!!واین جای تاسفی بس عظیم دارد
به کربلا مینگرم و این مطالب را در قاب و قالب دیگری میبینم؛در دیار خون منفعت چه کلمه پلید و پلشتی است!!!حسابگر چقدر خوار و ذلیل است!!! منافق مآبی راهی در آن دیار ندارد!!! تظاهر به خوب بودن و در درون زشت مایه بودن چقدر نا پسند است.!!! باید یکی باشی تا پذیرفته شودی!!!از درون و برون!!! صاف و صادق،همچون کف دست!!! درون و برون یکی !!!درون تاریک، و برون ر منور نشان دادن نداریم!!!
آی!!! ای برادری که به رسم ادب و وفا هرگز، دمی از برادر غفلت نکردی!!!ای برادری که وقتی امان نامه ات را آوردند،بر آورنده اش نهیب زدی و او را راندی!!!ای برادری که همه وجودت برادر بود!!!کجا منفعت طلبی را کشته بودی؟!!به مانیز بیاموز!!!ای کسانی که میتوانستید حق حیات داشته باشید،اما مرگ سرخ،با رنگ سرخ را بر خود واجب دانستید!!!و هرگز در این عزم راسخ خللی وارد نشد!!! ای همه والا مقامانی که در آن لحظات عظیم منافعتان رنگ باخته بود و با همه وجود حسینی شده وملکوتیان در عرش اعلا بر شما غبطه میخوردند و میخورند!!! بر زمین ما بنگرید و ببینید که چقدر کوچک شده ایم و از دریچه ای تنگ به همه دنیایمان که مزرعه آخرتمان است مینگریم،هماره شکوه و گلایه و غیبت و تهمت و ناروا و ناسزا و...........این است ثمره افکارمان در بیابان ظلمت و نکبت تاریکی ها.شما به ما درس ادب آموختید وما ........هیهات که چقدر از شما دوریم و فاصله بین افکار پوچ امروزی ما و افکار بلند و والای شما!!!
ای حسینیان!!!حسینیمان کنید.
نویسنده :پورارمزد